first days
Door: Floor Peters
Blijf op de hoogte en volg Floor
17 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hallo iedereen,
Nou, ik ben er hoor! Veilig aangekomen en ik heb het tot op heden ontzettend naar mijn zin. Ik zal proberen in het kort te beschrijven wat ik allemaal heb meegemaakt nadat ik mijn vorige bericht plaatste.
Zaterdagochtend brachten pap, mam en ank me naar het vliegveld. De zenuwen begonnen langzaam te komen, eindelijk! Na een lekkere lunch was het tijd om afscheid te nemen. En ja.. we hebben allemaal een traan gelaten. Na nog één keer vanuit de verte te zwaaien was ik dan toch echt alleen. Na de douane en de paspoortcontrole overleefd te hebben was het tijd om in het vliegtuig naar Londen te stappen. Ik liep door de slurf naar het vliegtuig en ik weet nog dat ik tegen mijzelf zei: 'lets go' haha!
De vlucht naar Londen verliep prima. Ik had drie plekken voor mezelf alleen. Dus je raad het al: mijn benen gingen lang uit terwijl ik uit het raampje keek.
Eenmaal in Londen moest ik drie uur wachten. Dit ging zo voorbij. Toen ik bij de gate kwam om in te stappen hoorde ik dat we vertraging hadden. Volgens mij duurde het een uur voordat we daadwerkelijk konden instappen. De vlucht van 11 uur verliep ook prima. Ik had alleen een oude fransman naast me zitten die volgens mij dacht dat hij twee stoelen had i.p.v. één.
Eenmaal in Kaapstad moest ik eerst weer langs de paspoort controle. Bij het ophalen van de bagage zag ik mijn 'grote blauwe koffer' van ver over de band glijden. Na een sprintje was ik net op tijd om hem eraf te pakken. Iemand van de SASTS zou mij ophalen van het vliegveld maar hij was er niet. Ik heb allerlei mensen gevraagd en ben het hele vliegveld rondgestuurd maar nee, geen SASTS. Hallo Afrika. Na een belletje kwam hij na een uur opdagen. Wel moest ik wachten op andere volunteers die aan zouden komen. Dit deed ik natuurlijk braaf. Van de vijf volunteers die er zouden aankomen kwam er eentje. Hannah uit Zweden.
Een taxichauffeur bracht ons twee naar het Big Blue Backpackers. We werden in aparte kamers geplaatst maar naar wat geregel konden we op één kamer met 3 andere meisjes uit Duitsland. Samen met Hannah ben ik naar het Waterfront gegaan en hebben we een cocktail + lunch besteld. Er kwam ook een Afrikaanse band optreden. Super leuk! Na een tijdje kwamen er twee locals bij ons zitten. Na wat gedronken te hebben zijn we samen met hun naar Blouberg gegaan. Volgens hun zat daar een leuk café genaamd: Newscafé met een ontzettend mooi uitzicht op de tafelberg en lionshead. En inderdaad, het was prachtig! De locals nodigden een paar vrienden uit dus uiteindelijk zaten we met een heel stel te borrelen. Rond 9 uur bracht één van de locals ons terug naar Big Blue Backpackers. Na een paar keer verkeerd te rijden kwamen we rond 10 uur aan. Hannah en ik hebben nog wat gegeten bij een restaurantje en toen kwam er toch echt een einde aan dag 1.
De volgende dag hadden we een introductie. Hannah en ik haalden een smoothie bij een lokale supermarkt als ontbijt. Daarna werden we opgehaald door de taxi die ons naar het hoofdkantoor van de SASTS zou brengen. Hij was, typisch Afrikaans, een halfuur te laat.
De introductie bestond uit een algemeen praatje, uitleg over tours binnen Kaapstad en een korte rondleiding door Kaapstad. Er werd veel over de geschiedenis verteld tijdens de rondleiding. In het begin was het interessant maar het duurde ontzettend lang.
Na de rondleiding was het tijd om afscheid te nemen van Hannah. Zij ging naar een ander gastgezin als ik. We hebben nummers uitgewisseld en misschien dat we elkaar meeten in het weekend.
Toen was het tijd om kennis te maken met mijn gastgezin. Het zijn aardige mensen. Op dit moment zijn er 4 andere volunteers. 2 uit Duitsland, 1 uit Denemarken en 1 uit Nederland. Ik ben de enige nieuweling maar dat geeft niet. Het Deense meisje zit op hetzelfde project als ik. We hebben hier onze eigen plek. 1 gezamenlijke woonkamer en verder zijn er een aantal slaapkamers. Ik slaap samen op een kamer met het Nederlandse en het Deense meisje.
Heel vreemd vind ik dat we niet samen met het gezin eten. Ze zetten het eten beneden klaar op een tafel en that's it. Ik heb het gezin tot nu toe weinig gezien. Van de andere volunteers hoorde ik dat we elke avond rijst eten en het ontbijt en de lunch niet veel keus bevat. De eerste dag was het inderdaad rijst haha!
Vandaag ben ik voor het eerst naar het project gegaan, genaamd; Christine Revell's childrens home. Mijn hostfather bracht ons daar naartoe. Ik kwam binnen en ik heb gelijk kennisgemaakt met mijn supervisor. Mijn eerste indruk van haar is goed. Ik moest allerlei papieren ondertekenen en daarnaast legde ze me een aantal dingen uit.
Het project heeft 3 groepen:
Groep A: De babies
Groep B: Kinderen van 12 t/m 24 maanden
Groep C: De oudere kinderen
Ik zit in groep B. Het was een hele bijzondere dag met veel indrukken. Alle kinderen geven je knuffels en hangen aan je. Het is echt super lief allemaal maar tegelijkertijd ook heel confronterend. Mijn werkdagen zijn op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 9.00 tot +/- 16.00. Tussen de middag slapen de kinderen en hebben we 2 uur pauze. Tijd om heerlijk in de zon te liggen :)
In mijn volgende blogpost zal ik meer vertellen over mijn project.
Over een kwartiertje staat het eten voor ons klaar. Waarschijnlijk rijst haha! Ik zal het zien. Morgen ga ik met twee andere meiden uit het huis naar Kaapstad om een aantal dingen te bekijken.
Tot snel!
Nou, ik ben er hoor! Veilig aangekomen en ik heb het tot op heden ontzettend naar mijn zin. Ik zal proberen in het kort te beschrijven wat ik allemaal heb meegemaakt nadat ik mijn vorige bericht plaatste.
Zaterdagochtend brachten pap, mam en ank me naar het vliegveld. De zenuwen begonnen langzaam te komen, eindelijk! Na een lekkere lunch was het tijd om afscheid te nemen. En ja.. we hebben allemaal een traan gelaten. Na nog één keer vanuit de verte te zwaaien was ik dan toch echt alleen. Na de douane en de paspoortcontrole overleefd te hebben was het tijd om in het vliegtuig naar Londen te stappen. Ik liep door de slurf naar het vliegtuig en ik weet nog dat ik tegen mijzelf zei: 'lets go' haha!
De vlucht naar Londen verliep prima. Ik had drie plekken voor mezelf alleen. Dus je raad het al: mijn benen gingen lang uit terwijl ik uit het raampje keek.
Eenmaal in Londen moest ik drie uur wachten. Dit ging zo voorbij. Toen ik bij de gate kwam om in te stappen hoorde ik dat we vertraging hadden. Volgens mij duurde het een uur voordat we daadwerkelijk konden instappen. De vlucht van 11 uur verliep ook prima. Ik had alleen een oude fransman naast me zitten die volgens mij dacht dat hij twee stoelen had i.p.v. één.
Eenmaal in Kaapstad moest ik eerst weer langs de paspoort controle. Bij het ophalen van de bagage zag ik mijn 'grote blauwe koffer' van ver over de band glijden. Na een sprintje was ik net op tijd om hem eraf te pakken. Iemand van de SASTS zou mij ophalen van het vliegveld maar hij was er niet. Ik heb allerlei mensen gevraagd en ben het hele vliegveld rondgestuurd maar nee, geen SASTS. Hallo Afrika. Na een belletje kwam hij na een uur opdagen. Wel moest ik wachten op andere volunteers die aan zouden komen. Dit deed ik natuurlijk braaf. Van de vijf volunteers die er zouden aankomen kwam er eentje. Hannah uit Zweden.
Een taxichauffeur bracht ons twee naar het Big Blue Backpackers. We werden in aparte kamers geplaatst maar naar wat geregel konden we op één kamer met 3 andere meisjes uit Duitsland. Samen met Hannah ben ik naar het Waterfront gegaan en hebben we een cocktail + lunch besteld. Er kwam ook een Afrikaanse band optreden. Super leuk! Na een tijdje kwamen er twee locals bij ons zitten. Na wat gedronken te hebben zijn we samen met hun naar Blouberg gegaan. Volgens hun zat daar een leuk café genaamd: Newscafé met een ontzettend mooi uitzicht op de tafelberg en lionshead. En inderdaad, het was prachtig! De locals nodigden een paar vrienden uit dus uiteindelijk zaten we met een heel stel te borrelen. Rond 9 uur bracht één van de locals ons terug naar Big Blue Backpackers. Na een paar keer verkeerd te rijden kwamen we rond 10 uur aan. Hannah en ik hebben nog wat gegeten bij een restaurantje en toen kwam er toch echt een einde aan dag 1.
De volgende dag hadden we een introductie. Hannah en ik haalden een smoothie bij een lokale supermarkt als ontbijt. Daarna werden we opgehaald door de taxi die ons naar het hoofdkantoor van de SASTS zou brengen. Hij was, typisch Afrikaans, een halfuur te laat.
De introductie bestond uit een algemeen praatje, uitleg over tours binnen Kaapstad en een korte rondleiding door Kaapstad. Er werd veel over de geschiedenis verteld tijdens de rondleiding. In het begin was het interessant maar het duurde ontzettend lang.
Na de rondleiding was het tijd om afscheid te nemen van Hannah. Zij ging naar een ander gastgezin als ik. We hebben nummers uitgewisseld en misschien dat we elkaar meeten in het weekend.
Toen was het tijd om kennis te maken met mijn gastgezin. Het zijn aardige mensen. Op dit moment zijn er 4 andere volunteers. 2 uit Duitsland, 1 uit Denemarken en 1 uit Nederland. Ik ben de enige nieuweling maar dat geeft niet. Het Deense meisje zit op hetzelfde project als ik. We hebben hier onze eigen plek. 1 gezamenlijke woonkamer en verder zijn er een aantal slaapkamers. Ik slaap samen op een kamer met het Nederlandse en het Deense meisje.
Heel vreemd vind ik dat we niet samen met het gezin eten. Ze zetten het eten beneden klaar op een tafel en that's it. Ik heb het gezin tot nu toe weinig gezien. Van de andere volunteers hoorde ik dat we elke avond rijst eten en het ontbijt en de lunch niet veel keus bevat. De eerste dag was het inderdaad rijst haha!
Vandaag ben ik voor het eerst naar het project gegaan, genaamd; Christine Revell's childrens home. Mijn hostfather bracht ons daar naartoe. Ik kwam binnen en ik heb gelijk kennisgemaakt met mijn supervisor. Mijn eerste indruk van haar is goed. Ik moest allerlei papieren ondertekenen en daarnaast legde ze me een aantal dingen uit.
Het project heeft 3 groepen:
Groep A: De babies
Groep B: Kinderen van 12 t/m 24 maanden
Groep C: De oudere kinderen
Ik zit in groep B. Het was een hele bijzondere dag met veel indrukken. Alle kinderen geven je knuffels en hangen aan je. Het is echt super lief allemaal maar tegelijkertijd ook heel confronterend. Mijn werkdagen zijn op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 9.00 tot +/- 16.00. Tussen de middag slapen de kinderen en hebben we 2 uur pauze. Tijd om heerlijk in de zon te liggen :)
In mijn volgende blogpost zal ik meer vertellen over mijn project.
Over een kwartiertje staat het eten voor ons klaar. Waarschijnlijk rijst haha! Ik zal het zien. Morgen ga ik met twee andere meiden uit het huis naar Kaapstad om een aantal dingen te bekijken.
Tot snel!
-
17 Maart 2015 - 17:28
Eric, Silvia En Anke:
Hey Floor,
Is het gelukt en zijn we de eerste die op jouw blog reageren? Ha ha zou mooi zijn...
Wat fijn om te lezen dat het project leuk is. En de woensdag vrij; wordt stranddag?
Vanavond proberen we Skype uit. Ap je even wanneer het lukt?
En was de rijst weer lekker? wij eten hier Mexicaanse wraps. Mmmmmm...
Tot snel weer.
Groetjes en dikke kus van ons! -
17 Maart 2015 - 18:14
Rene Jolanda Jessy En Shakira:
heey floor
fijn dat je goed over gekomen bent alleen wel balen dat de persoon die je op moest halen er niet was nog veel plezier en succes met het project en we horen wel weer van je.
groetjes. -
17 Maart 2015 - 18:16
Marian Jansen:
Hoi Floor,
Fijn dat de reis goed verlopen is en dat de eerste indrukken positief zijn!
Groetjes, Marian -
17 Maart 2015 - 19:01
Petra:
Hhhhheeeejj Floor, leuk om iets te horen van je. Echt een leuk en lang verhaal. Gelukkig is de lange reis goed verlopen. Ik had die Fransman wel even een zetje gegeven.
Veel plezier met je project , al zou ik zelf groep A ook wel interessant vinden. Zal allemaal wel erg indrukwekkend zijn. Er zullen nog wel foto's volgen..
En wat je gastgezin betreft; koop ze een zak met tuffels, haha
Groetjes en liefs Fred en Peet -
17 Maart 2015 - 19:25
Diane Leo En Kids:
Hoi Floor
Mooi om even te lezen hoe het gaat en dat je veilig op je plek van bestemming bent na zo'n lange reis.
En mooi dat je het het zo naar je zin hebt, lekker genieten en succes verder......
Groetjes Leo Diane en Kis -
18 Maart 2015 - 16:29
Floor:
hoi floor hoe gaat met jou. hep je mooie weer hoe was je lange ries is goed gu gaan. ik zit lekker buit en nedenland is ook moooie weer. groetjes van lia Dooooooooie -
18 Maart 2015 - 19:41
Jolanda:
He floor
Fijn dat de reis goed is verlopen je hebt in die paar dagen al heel wat ondernomen.
Heerlijk relaxen en mooie werkdagen.
hopelijk krijg je niet negen weken rijst (haha)
We wensen je veel succes en genieten
groetjes jolan en frans -
18 Maart 2015 - 21:33
Famke:
Ha die Floor!
Super om je verslag te lezen...leuk :)
Heel veel plezier daar en geniet van alles!!!
Volle wille doar
Xxx
-
19 Maart 2015 - 10:49
Opa:
Lieve Floor; hoe gaat het in de rimboe. Wat ver weg!
Zijn er ook nog mooie jongens voor jou? Mooin zwartn, altijd welkom.
Succes met alles en veel plezier, groetjes opa -
19 Maart 2015 - 12:30
Irma Brookhuis:
Hoi Floor, fijn te lezen dat de reis goed is verlopen.
Vind het knap zo eind weg en dat voor zo'n jong wicht oet dorp!!!!
Heel veel succes en geniet er vooral van.
Groetjes van de Brookhuisjes -
19 Maart 2015 - 16:18
Julie:
Hoi Floor!
Staat Afrika bekend om te laat komen? Zo te horen wel haha!
Soms denk ik aan je. Dan denk ik: Floor is nu in Afrika! Wat zal ze doen?
Ik vind je verslagen erg leuk om te lezen!
Groetjes Julie -
23 Maart 2015 - 16:53
Amber:
Hoi Floor
Lang verhaal maar lijkt heel leuk.
Ik hoop dat je het leuk gaat vinden.
Groetjes: Amber Paus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
